کد مطلب:77532 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
عند المسیر الی الشام یعنی از خطبه ی امیرالمومنین علیه السلام است در وقت سفر و سیر[1] به سوی شام: «الحمد لله كلما وقب لیل و غسق و الحمد لله كلما لاح نجم و خفق.» یعنی حقیقت حمد و سپاس مر خدای راست مادامی كه داخل بشود شب و تاریك گردد و حمد و سپاس مر خدا راست مادامی كه ظاهر و پیدا شود ستاره و غایب و پنهان گردد. «الحمد لله غیر مفقود الانعام و لا مكافا الافضال.» یعنی حقیقت حمد و سپاس مر خدا راست در حالتی كه غیر مفقود الانعام است، یعنی كسی فاقد نعمت او نیست و غیر مشابه الافضال است، یعنی فضل و كرمش مشابه و مساوی ندارد و از حد احصاء بیرون است. «اما بعد، فقد بعثت مقدمتی و امرتهم بلزوم هذا الملطاط حتی یاتیهم امری و قد اردت ان اقطع هذه النطفه الی شر ذمه منكم موطنین اكناف دجله، فانهضهم معكم الی عدوكم و اجعلهم من امداد القوه لكم.» یعنی بعد از حمد خدا، پس فرستادم پیشرو لشكرم را و امر كردم آنها را كه ملازم ساحل و كنار شط فرات باشند در رفتن به شام، تا برسد به ایشان حكم من و من صلاح دیدم كه تجاوز كنم و بگذرم این آب صاف یعنی فرات را و متوجه بشوم به سوی طایفه ی [صفحه 319] كمی از شما مسلمانان كه وطن كرده اند در اطراف دجله ی بغداد، یعنی در مداین، پس آنها را برپا دارم با شما در سفر به سوی دشمن شما و بگردانم آنها را از امداد و كمك قوه از برای شما. و می گوید سیدرضی-رضی الله عنه-كه قصد كرد علیه السلام به نطفه، آب فرات را و این از غریب و عجیب[2] عبارات است، یعنی فصحا در این تعبیر در عجب و تعجب باشند. [صفحه 320]
و من خطبه له علیه السلام
صفحه 319، 320.